Στην καλλιτεχνική του πορεία προς την ωριμότητα, ο Γιώργος Κοντραφούρης χτίζει έξι πανέμορφα “τζαζ πρελούδια” πάνω στην υπαρξιακού χαρακτήρα νεανική του ποίηση. Το πλούσιο και ξεκάθαρο μουσικό του λεξιλόγιο ξεπροβάλλει μέσα από ένα οικείο κλίμα ύστερου πιανιστικού ρομαντισμού, φορτίζοντας με νόημα μια ασυνήθιστου χαρακτήρα γλυκόπικρη τζαζ που κεντρίζει τη διάθεση για στοχασμό.
Ουσιαστική η συνεισφορά ύφους από τον κοντραμπασίστα Πέτρο Κλαμπάνη και ευρηματική η χρησιμοποίηση κρουστών (Άγγελος Πολυχρόνου), επιπλέον των drums. (Αλεξ Δράκος Κτιστάκης). Οι απαγγελίες του Αλκίνοου Ιωαννίδη αξίζει να φέρουν τη μουσική αυτή πιο κοντά σ’ ένα ευρύτερο κοινό.
Imitonios