2019 Jazz Releases, Vol. II

Playlist    6894

Ένας μεγάλος εχθρός της τζαζ είναι η κοινοτοπία. Αν και δεν είναι εύκολα αντιληπτή από το μη εξειδικευμένο κοινό, υποβαθμίζει την καλλιτεχνική της αξία, εκτός αν προεξάρχουν η δεξιοτεχνία, όπως στην κλασική μουσική, ή και η πρόκληση συγκινησιακής φόρτισης, όπως στην pop μουσική. Αυτή, βέβαια, δεν είναι παρά μία μερική αντίληψη του ασύλληπτου Πνεύματος της Τζαζ, το οποίον είναι ικανό ακόμα και να μας βάζει να χορεύουμε, καθώς πρόκειται περί Ενεργειακής Οντότητας. Γι αυτό, σε κάθε περίπτωση, χαιρόμαστε με τις επιτυχημένες προσπάθειες των νέων καλλιτεχνών, καθώς αυτοί έχουν τώρα το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης.
Και μετά αυτά τα βαθυστόχαστα, πάμε για να περάσουμε καλά, με ότι ξεχώρισε κι αυτό το μήνα, καταγράφοντας παράλληλα και μια αισθητική πρόταση

Ακούστε τη λίστα από τις πλατφόρμες δωρεάν online ακρόασης:

  

Συμμετέχουν κομμάτια από τα παρακάτω άλμπουμ:

Philipp Schiepek – Golem Dance
(post-bop) – DE

Ο ταλαντούχος και βραβευμένος 24χρονος κιθαρίστας και συνθέτης Philipp Schiepek στο πρώτο του άλμπουμ, στην Enja, με τον περίφημο Seamus Blake (ts, ss) σε μεγάλη μέρα. Henning Sieverts (b), Bastian Jütte (dr)

Swindle – No More Normal
(Jazz, hip-hop, dance, electronic) – UK, London [Bandcamp]
 [Allmusic]  [Reviews list]

Μεγάλη και ποιοτική παραγωγή με πολλούς καλεσμένους, που αναδεικνύει το εύρος της σκηνής του Λονδίνου, από τον Cameron Palmer (Swindle)

 

Gregor Lisser Double Quartet – On Eleven
(modern jazz)  – Switzerland  [Mons Rec. press release]

Πιστεύω ότι ο αληθινός καλλιτέχνης μουσικός, συνειδητά ή ασυνείδητα, μιλάει για τη ζωή και την εποχή του, μέσα από τη ίδια τη μουσική δράση, χωρίς καν την ανάγκη ύπαρξης στίχων.  Για παράδειγμα, ο Ornette Coleman, εν έτει 1959, ηχογράφησε το “Lonely Woman”, μια “σκληρή” και δραματική “αρμολωδία”, ως ακουστική εικόνα μιας μοναχικής γυναίκας που τον ενέπνευσε. Είναι σα ν΄ακούει κανείς τις κραυγές και τους λυγμούς αυτής της γυναίκας, από την κορνέτα του Don Cherry και το άλτο σαξόφωνο του συνθέτη, που παίζουν δίχως μέτρα, με blue feel, κόντρα στο γρήγορο swing του Billy Higgins και τον ισοκράτη από το μπάσο του Charlie Haden, χωρίς να περιορίζονται από το αρμονικό πλαίσιο κάποιου πολυφωνικού οργάνου.
Ένα πανέμορφο και εμβληματικό κομμάτι της ιστορίας της τζαζ που αποδίδει την απόγνωση αλλά και τη δύναμη της μοναχικής γυναίκας εκείνης της εποχής, που πήγαινε κόντρα στο κατεστημένο (ρυθμός) και, έχοντας αποδράσει από το κοινωνικό πλαίσιο (αρμονία), ήταν πλέον ελεύθερη. Άρχιζε τότε η εποχή της free jazz αλλά και της ελευθεριότητας της κοινωνίας.
Στο πρόσφατο, πρώτο του άλμπουμ “Eleven”,  ο Ελβετός drummer  Gregor Lisser, μεταξύ των άλλων δικών του συνθέσεων, διασκευάζει ευρηματικά και το “Lonely Woman”,  όπου κατά τη γνώμη μου, περιγράφει πολύ επιτυχημένα τη σημερινή μοναχική γυναίκα. Το σχήμα αποτελείται από ένα κουαρτέτο τζαζ με τρομπέτα, συν ένα κλασικό κουαρτέτο εγχόρδων. Με πολλές αναφορές στο πρωτότυπο που μαρτυρούν βαθιά γνώση και έμπνευση, η “Lonely Woman” ορίζεται σήμερα στο πλαίσιο μιας σύνθετης, αναπόφευκτης αρμονίας από τα έγχορδα (το νέο πλουραλιστικό και χωρίς προκαταλήψεις κοινωνικό περιβάλλον) που ενώ στην αρχή προϊδεάζει αόριστα για την επερχόμενη θλίψη, γρήγορα γίνεται ευχάριστο και ρυθμικό (η επικράτηση της θετικής σκέψης και δράσης) Το τζαζ rhythm section πιστοποιεί το groove μέχρι να εμφανιστεί απροσδόκητα η μοναχική γυναίκα, με το θέμα από την τρομπέτα να ακούγεται απόμακρο, παραλλαγμένο και διακριτικό (έχουν αλλάξει οι εποχές και εκλίπουν τα έντονα πάθη). Ωστόσο είναι ανάμεικτες οι συγκρούσεις και η αποδοχή από το σύνολο, διατηρώντας ένα άρωμα από το παρελθόν. Το solo του πιάνου έρχεται να μας καθησυχάσει ότι όλα πάνε καλά, ο ρυθμός γίνεται σύγχρονος και η τρομπέτα παρασύρεται κι αυτή και ξεχνά τη μελαγχολία της. Τα έγχορδα όμως, από πίσω, εκφράζουν μια υποβόσκουσα ανησυχία, με κατάληξη στο φινάλε να αναλάβουν αυτά να εμφανίσουν το θέμα της μοναχικής γυναίκας, αναγνωρίζοντας ότι το πρόβλημα πλέον δεν είναι μόνο ατομικό, είναι και κοινωνικό! (Άμα θέλετε, το πιστεύετε!)

Daniel Szabo – Visionary (New Music for Jazz Trio & Chamber Ensemble)
(modern jazz, classical, new music) – [AAJ Review]

Άλλο ένα καλό δείγμα συνύπαρξης μοντέρνας τζαζ με σύγχρονη κλασσική μουσική, από το τρίο του ουγγρικής καταγωγής πιανίστα Daniel Szabo με τους Edwin Livingston (b), Peter Erskine (dr) και δεκαμελές σύνολο με την Sara Andon (fl), τον Kim Richmond (as, ss, cl) και τον Bob Sheppard (ts, fl) σε πρωταγωνιστικούς ρόλους

Adi Becker –  Babbelou
(contemporary jazz/funk/latin, big band) – [Mons Rec. press release]

Ο τρομπονίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής Adi Becker και η Grand Central Orchestra της Κολωνίας, με σολίστες τους  Eric Marienthal (sax), George Whitty (keys), Jemma Endersby (voc), όλοι μαζί στην υπηρεσία της διασκέδασης

Jordan Pettay – First Fruit
(contemporary jazz) – [Kickstarter]  [Press Release]

Με το γλυκύτατο και ισορροπημένο της ήχο, ιδίως στο soprano σαξόφωνο, η νεαρή καθηγήτρια Jordan Pettay κινείται ανάμεσα στη σύγχρονη τζαζ και το gospel επιδεικνύοντας χάρη, γνώση και δεξιοτεχνία
Christian Sands (keys), Luke Sellick (b), Jimmy Macbride (dr) and special guests, Mat Jodrell (tp/flh), Joe McDonough (trb)

Romano Pratesi, Dave Liebman – Sound Desire
(avant-garde jazz) – Italy  [Review]

Ο ακούραστος, 72 χρονος πλέον, Dave Liebman, θεωρείται μοναδική αυθεντία στο σοπράνο σαξόφωνο σήμερα. Εδώ σε δημιουργικό ντουέτο με τον Romano Pratesi στο μπάσο κλαρινέτο, για τους λάτρεις των ορίων και των αντιθέσεων

SEED Ensemble – Driftglass
(new jazz) – UK  [AAJ Review]

Το δεκαμελές σύνολο της Cassie Kinoshi (alto sax) από τη σκηνή του Λονδίνου, ανταπεξέρχεται με πρωτοποριακή διάθεση στα “new jazz” grooves, ανεβάζοντας επίσης στα ύψη την ενέργεια

 

Rachelle Garniez – Swimming Pool Blue
(vocal jazz) – ΝΥ

Η Rachelle Garniez  έχει μια ενδιαφέρουσα προσωπική ιστορία, όπως και φωνή, την οποία ξέρει να “σπάει” υποδειγματικά με τις μικρές, κοφτές της ανάσες. Σούρχεται να την πάρεις αγκαλιά να την παρηγορήσεις! (Χρειάζεται καλό ηχητικό σύστημα για ν’ ακουστούν αυτά τα πράγματα)

Lo Greco Bros, Fusion Funk Foundation – Too Hot Too Tight 
(smooth jazz, funk, fusion) – Milan, Italy

Οι αδελφοί Enzo & Gianni Lo Greco (μπασίστας και drummer) είναι ένα διάσημο  rhythm section από την Ιταλία με 30χρονη ιστορία και σπουδαίες συνεργασίες. Στη φετεινή τους παραγωγή συμμετέχουν οι επίσης Ιταλοί Fusion Funk Foundation για ένα, όπως πάντα, ποικίλο και groovy πρόγραμμα

Ariana Grande – thank u, next
(pop, r&b)
Όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό της, η ηθοποιός και pop star Ariana Grande έχει θητεία στο μουσικό θέατρο, επίσης έχει τραγουδήσει τζαζ μέχρι και στο φημισμένο Birdland, οπότε καθόλου περίεργο ότι η καινούρια της επιτυχία “7 rings”  (227M views μέχρι τώρα σ΄ενάμιση μήνα) βασίζεται στο γνωστό και αγαπημένο μας “My Favorite things” (Εδώ και το video με τους στίχους, το άλλο το αισθησιακό, με δική σας πρωτοβουλία κι ευθύνη 🙂 )

(Στο σημείο αυτό της λίστας, επιτρέψτε μου να παραθέσω το ιστορικό “Lonely Woman” του Ornette Coleman, για το οποίο προηγουμένως φλυάρησα τόσο. Κρίθηκε απαραίτητο!)

Marc Staggers – Let’s Go out Tonight
(soul, smooth jazz)  [Review]

Και μια μικρή δόση μελό για το τέλος, από μια καταξιωμένη φωνή της σύγχρονης soul σε μια προσεγμένη παραγωγή. Νομίζω ότι ταιριάζει 🙂

 

H λίστα ακούγεται εδώ:

  

Περισσότερες νέες κυκλοφορίες από γνωστά ονόματα, στον κατάλογο που ακολουθεί:

SAXOPHONISTS

TRUMPETERS

PIANISTS

GUITARISTS

BASSISTS

DRUMMERS

VOCALISTS

f/b: Imitonios©
email: imitonios@modernjazz.gr